Durdurmadım, sacede izledim
Nefes alışlarımı duydum o an
Aklım yeride duramıyordu
Gün, söz ve suskunluk
Sondu...
Sonra yürüdüm bilinmezden,
Uçup giden aklımın peşinden
Dağılmıştı oysa semt pazarı
Hemen Arka balkondan görünen
Artık Sebze meyve gibi akşam çöp oldu
Sonra kendime geldim
Pazarda bağıran amcanın sesiyle
ver bana oradan 1 kilo patlıcan
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder